Jovan D. Dragašević
(1836-1915)
Rođen je 16. februara 1836. u Požarevcu, a umro 1915. godine u Nišu.
Nakon završetka gimnazije u Beogradu, stupio je 1855. godine u Artiljerijsku školu, koju je završio 1860. godine, kada je proizveden u čin artiljerijskog potporučnika. Položio je ispit za đeneralštabnog oficira, pukovnik je postao 1880. godine, a penzionisan je 1888. godine i unapređen u počasnog đenerala.
Važnije dužnosti: profesor Vojne akademije (od 1860. sa manjim prekidima do 1885.) za sedam nastavnih predmeta, profesor Velike škole, komanddir Licejske legije za vreme bombardovanja Beograda 1862. godine, organizator i komandir Bugarske legije 1867. godine, komandant Kruševačke brigade i na službi u štabu Vrhovne komande 1876. godine, načelnik Ađutantskog odeljenja šaba Vrhovne komande 1877-1878. godine, ekspert pri delegaciji Srbije na Berlinskom kongresu 1878. godine, načelnik Istorijskog odeljenja Glavnog đeneralštaba (1878-1885), pomoćnik načelnika štaba Vrhovne komande 1885. godine, pomoćnik načelnika Glavnog đeneralštaba i dr.
Kao poručnik, profesor vojne istorije i geografije u Vojnoj akademiji, pod uticajem aktivnosti Društva srpske slovesnosti (preteče Srpske kraljevske akademije nauka, čiji je kasnije postao član) radio je na sakupljanju arhivske građe i pisanju nacionalne istorije, a 1865. godine podneo je referat i plan o tome kako da se i u Srbiji organizuje vojnoistorijska delatnost.
Bio je poznat i kao vojni pisac, književnik, urednik (prvog vojnog lista „Vojin", zatim „Ratnika", „Dardanije") i saradnik više listova. Napisao je više od 20 knjiga iz geografije, istorije, stilistike, te zbirke pesama, putopisa, drame i dr.
Odlikovan je Ordenima takovskog krsta drugog, trećeg i petog stepena, ordenima svetog Save drugog i trećeg stepena, spomenicama ratova 1876-1878. i 1885. godine i dr.
