Svetozar T. Nešić
(1851-1927)
Svetozar T. Nešić je rođen je 12. novembra 1851. u Negotinu, a umro 1927. godine u Beogradu. Posle završetka polugimnazije u Zaječaru i dva razreda realne gimnazije u Beogradu, stupio je 1869. godine u Artiljerijsku školu, koju je završio 1874. godine, kada je proizveden u čin artiljerijskog potporučnika. Preveden je u đeneralštabnu struku 1885. godine. Završio je Višu školu Vojne akademije.
Važnije dužnosti: načelnik štaba Krajinske brigade (u ratovima 1876. i 1877-1878), v. d. načelnika štaba Timočke divizije, referent u Glavnom đeneralštabu, ordonans oficir kralja Milana, referent u Operativnom odeljenju Vrhovne komande (1885), vojni izaslanik u Carigradu, komandant Četrnaestog pešadijskog puka, načelnik Operativnog odeljenja štaba Komande aktivne vojske i ujedno v.d. načelnika štaba, profesor na Višoj školi Vojne akademije (1894-1899. i 1900-1903), načelnik Istorijskog odeljenja Glavnog đeneralštaba (1897.i 1901) i dr. Kao v. d. načelnika Glavnog đeneralštaba, 1903. godine, izradio je Pravilo i plan mobilizacije celokupne vojske i uređenje pozadine prema istočnom i južnom frontu, a takođe i Ratni plan za rat sa Turskom koji se u svemu poklapao sa sprovedenim planom 1912. godine. Zbog bolesti, na svoj zahtev, penzionisan je 1905. godine.
Kao vojni pisac objavio je više radova, pretežno u „Ratniku", i šest knjiga, od kojih izdvajamo „Izdavanje zapovesti" (1899).
Odlikovan je Ordenom takovskog krsta sa mačevima petog stepena, Ordenom takovskog krsta drugog stepena, Ordenom belog orla trećeg stepena, Ordenom Miloša Velikog četvrtog stepena, Srebrnom medaljom za hrabrost, Zlatnom medaljom za revnosnu službu u ratovima, Medaljom za vojničke vrline, spomenicama ratova 1876, 1877-1878. i 1885. godine, Spomenicom kralja Petra Prvog i Gardijskom spomenicom.
